The Good, Bad and the Ugly

Good, bad and the Ugly

Ik ben niet afgereisd naar Zuid-Afrika om regen te zien! Of hoe passend: Sorry for the weather, I suppose you feel at home…
Het regent deze zomer veel in Johannesburg, Global Warming? Maar genoeg over regen, dat kennen jullie.

Gister was het prachtig weer en heb ik mijn eerste touristy thing gedaan: Soweto tour.
Met een klein busje en nog vier andere touristen ben ik heel Johannesburg door gecrossed, daarna Soweto bezocht en het Apartheid Museum.

Ondanks het feit dat ik probeer niet de ultieme tourist te zijn, ik ben er toch één. Zittend in een busje, vier andere touristen, een tourguide en mijn fototoestel in de aanslag, was ik gister tourist bij uitstek. Voordat jullie vergelijkingen met de bijna a-scoiaal fotograferende Japanners gaan leggen: nee, ik ben niet zo erg. Ik was een beetje bang?! Mijn touristen outfit: shirtje, korte broek, legging, slippers gecombineerd met ‘fancy’ camera, zorgde ervoor dat schaamte mij af en toe overviel.

Hilbrow

Wanneer ik bij Vivianne, Glenda (moeder van Vivianne) of Geoff (vriend van Vivianne) in de auto zit, mijden we de ‘dodgy’ buurten. Maar met de touristen tour, ben ik door Hilbrow gereden. Hilbrow is als Schalkwijk in Haarlem of de Schilderswijk in Den Haag, maar dan wel in het kwardraat en dan nog erger. Deze vroeger ‘hippe’ buurt is nu uitgegroeid tot één van de gevaarlijkste buurten in ‘Jozi’. Levendig was het wel op straat. Ik had vast interessante foto’s kunnen maken van uit het veilige touristenbusje. Maar stel jezelf voor: gevaarlijke arme buurt, touristenbusje met klein, net, verwend touristje er in die foto’s maakt?! Als Hilbrower had ik dat kleine touristje wel kunnen wurgen, dus na veel wikken en wegen, heb ik geen foto’s gemaakt. Ja ik was ergens een beetje bang, want de mensen liepen dicht langs het busje. En nee, het busje was niet gepanserd…

Soweto

Waarschijnlijk de bekendste Township van Johannesburg. En net als een gewone stad, heeft Soweto rijkere gedeeltes en armere. Soweto is grofweg gebouwd in drie fases. De eerste fase behoort tot de Ugly, heel arm. De tweede fase, the bad, zijn slechte huizen. De derde fase zijn prima huizen. (the good) In het rijkere gedeelte klikte ik als een echte tourist een end weg, maar in the ugly heb ik snel een paar foto’s gemaakt. (daarnaast was de batterij van mijn camerij bijna op en was ik blij dat ik nog een foto kon maken). Je schaamt je wel een beetje wanneer je in het arme gedeelte van Soweto rondloopt en foto's maakt. Maar schuldig voel ik me niet, zoals sommige andere touristen. Ik kan er niets aan doen dat ik terecht ben gekomen in Rijk Nederland. En op mijn eigen manier probeer ik iets goeds te doen. Concreet iets veranderen aan de situatie waar die mensen in leven, kan ik in mijn huidige situatie niets doen. Wel krijg je toch een beetje een brok in je keel.

Apartheid museum

Dinsdag ga ik terug met Vivianne. Het Apartheidmuseum geeft je ontzettend veel informatie. Het is moeilijk om dit in één keer te verwerken. Je schrikt je rot als je ziet en leest wat er tijdens de Apartheid is gebeurd. Een bepaald leuke touristenactiviteit is het niet. Ik heb ‘stiekem’ een filmpje gemaakt. Het zijn de vier heftigste minuten uit een 20 minuten durende film in het Apartheidmuseum.

Achtergrond informatie:
“Developments inside the country during the 1980’s are portrayed in a 20 min film. The 1980’s were charachterised by the most intens explosion of civic and student unrest that the country had ever know.”